هر برنامه به نحوی از منابع مشخصی استفاده می کند. این منابع می توانند فایلها ، بافرهای حافظه ، فضاهای صفحه نمایش ، ارتباطات شبکه ای ، منابع بانک اطلاعاتی و مانند این ها باشند. در حقیقت در یک محیط شی گرا هر نوع داده تعریف شده در برنامه معرف یک سری منابع مربوط به آن برنامه هستند. برای استفاده از هر نوع از این داده ها لازم است که برای ارایه آن نوع مقداری حافظه تخصیص داده شود. زباله روبی معمولا نقطه مقابل مدیریت خودکار حافظه تصور می شود ، به این دلیل که برنامه نویس باید مشخص کند که کدام شی ها دیگر بلااستفاده هستند و فضای اشغال شده توسط آنها باید به حافظه سیستم باز گردد.

اگر چه بعضی سیستم ها از ترکیب دو روش فوق یعنی جمع آوری زباله خودکار و جمع آوری زباله دستی ( توسط برنامه نویس ) استفاده می کنند. از دیگر تکنیک های مورد استفاده می توان به اختصاص پشته و استنتاج منطقه ( حافظه ) اشاره کرد که می توانند به حل قسمت هایی از مشکل کمک کنند. ابهامی که اینجا وجود دارد این است که ما باید از عبارت های زباله روبی دستی و زباله روبی خودکار به جای مدیریت حافظه دستی و زباله روبی استفاده کنیم و جمع آوری زباله را به مدیریت حاظه محدود نکنیم بلکه رسیدگی کردن به هر منبع فیزیکی یا منطقی سیستم می تواند زباله روبی باشد.

:: برچسب‌ها: مزایای زباله روبی+معایب زباله روبی+تکنیک های زباله روبی موجود , ارزیابی تکنیک های زباله روبی+زباله روب های زود گذر ,
:: بازدید از این مطلب : 140

|

امتیاز مطلب : 0

|

تعداد امتیازدهندگان : 0

|

مجموع امتیاز : 0